Μια κοινότυπη ελληνική αλφαβήτα

Ακραια καιρικα φαινομενα

Η τελευταια σανιδα σωτηριας ενος δελτιου ειδησεων που θελει να ειναι αξιοπρεπες. Οταν και η τελευταια σταγονα αιματος απο την τελευταια οικογενειακη τραγωδια εχει στεγνωσει, ανακαλυπτουμε οτι η βροχη ηταν μια απο τις πληγες του φαραω την οποια απεκρυψαν για λογους υστεροφημιας αποτυχημενοι μετεωρολογοι της εποχης.

Βρε τον παππου παλι τσισα στο κρεβατι;

Μοιαζει τελειως απλοικη σαν σκεψη, αλλα αν ο θειος Ιωσηφ επεμενε και τελικα προσαρτουσε την Ελλαδα στην δικη του σφαιρα επιρροης στο τελος του Β παγκοσμιου πολεμου, τοτε πιθανοτητα την παραπανω φραση να την ελεγε και η δικη σου αδελφη, φιλε αναγνωστη, ξεσκατωνοντας σε ξενες χωρες παππουδες κατακοιτους και λαγνους.

Γαμω τα υπουργεια σας μεσα, γαμω

Μπινελικι με σαφεις αντικοινοβουλευτικες αναφορες, το οποιο καλυπτει γενικοτερα πασης φυσεως γραφειοκρατικη ταλαιπωρια. Ιδανικο να λεγεται στα σκαλι δημοσιας υπηρεσιας, περιμενοντας στην ουρα, τρια πατωματα κατω απο τον τελικο προορισμο. Η επαναληψη στο τελος του ρηματος "γαμω" αυξανει την λεκτικη ηδονη και διπλασιαζει τη δυναμη του εν λογω αναθεματος.

Δεν μπορω αποψε, αγαπη μου, ειμαι πτωμα

Η ισχυς της συγκεκριμενης δικαιολογιας εξασθενει σημαντικα οταν χρησιμοποιειται πανω απο δυο φορες την βδομαδα, ειδικα οταν η μοναδικη συσκευη που ξερει να χειριζεται η συζηγος ειναι το τηλεκοντρολ. Η ανευρεση ΚΑ.ΤΑ.Π. (κατσαρη τριχα αγνωστου προελευσεως) στα εσωρουχα της θα πρεπεινα αποτελεσει το δελτιο εισοδου των ψυλλων στα αυτια σας, ενω αν καποιο βραδυ πει στον υπνο της "αχ ναι, βλαση μου, στην μουρη... ναι!!!", ακομα και αν σε λενε βλαση, σιγουρα δεν εννοει εσενα.

Εγω δεν ειμαι ρατσιστης, αλλα..

Σχεδον ολοι ξεκινωντας μια προταση με την παραπανω φραση ειναι ουτως η αλλως ρατσιστες ή θα μπορουσαν να γινουν υπεροχα δειγματα του ειδους υπο τις καταλληλες συνθηκες. Οπως ειχε πει και ο Ραικο Γιανγιανιν υστερα απο την επιτευξη ενος γκολ με απευθειας εκτελεση κορνερ: "Αν πραγματικα εισαι ή δεν εισαι κατι, δεν νιωθεις την αναγκη να το πεις και στους υπολοιπους".

Ζω εδω πανω απο 25 χρονια και τετοιο πραγμα δεν το εχω ξαναδει

Σαφως και λεγεται απο ερασιτεχνες αυτοπτες μαρτυρες, σοκαρισμενους στην ιδεα οτι μπορει να τους δειξει το βραδινο δελτιο ειδησεων. Σκοπος της φρασης ειναι να δοθει εμφαση στο γεγονος που θα περιγραφει στην συνεχεια, η πρωτοτυπια του οποιου ειναι μαλλον αμφισβητουμενη, η δε αξια των φρασεων οπως η παραπανω εχει χαθει εδω και χρονια και ειναι μαλλον απιθανο να ξαναδωσει ποτε σημεια ζωης.

Ηταν ωραια χρονια τοτε, μην κοιτας τωρα που...

Ενταξει, εχουμε βαρεθει να το ακουμε. Σαφως και ΔΕΝ ηταν ωραιοτερα χρονια τοτε, απλως τοτε δεν υπηρχε τηλεοραση για να βλεπει ο κοσμος τα χαλια του στις ειδησεις και τωρα τα θυμαται ολα ροδινα και με αρωμα βανιλια. Επιπλεον τοτε δεν υπηρχαν οι Voivod, το Champions League και το home delivery, οποτε δεν τιθεται καν θεμα συγκρισης. Μονο ο Frank Zappa υπηρχε, αλλα τι να πρωτοπρολαβαινε και αυτος.

Θελω να ξεκαθαρισω πραγματα με τον εαυτο μου/ Θελω να μεινω λιγο μονη / Θελω να μεινουμε φιλοι

Το τριπτυχο της ευγενικης χυλοπιτας. Η χρονικη αποσταση μεταξυ των τριων φρασεων ποικιλει απο 15 μηνες εως και 15 λεπτα (εχει μετρηθει 13'28" αλλα με ευνοικο ανεμο). Συνεπεια δε των παραπανω φρασεων ειναι ο ακροατης τους να καταφευγει εκ νεου στην παλια, δοκιμασμενη λυση του ακραιφνους αυνανισμου.

Ιδιος ο πατερας του ειναι, φτου-φτου (ξελευτερια)

Μια απο τις τυποποιημενες αβροτητες που λεγονται απο θειες σκυμμενες πανω απο καροτσακια. Ασχετως απο το περιεχομενο του καροτσακι (ακλιτο), η φραση θα ειπωθει ακομα και αν ο μικρος εχει εμφανεις ομοιοτητες φυσιογνωμικα με το γιο του υδραυλικου που εκανε περυσι την εγκατασταση στο μπανιο. Και το 'λεγα εγω ρε πουστη μου, τεσσερις βδομαδες για ενα νιπτηρα ειναι υπερβολικοι!

Κλεισε-Φυγε

Ποτε αλλοτε δυο προστακτικες δεν εχουν στιγματισει, αλλα και προσδιορισει τοσο απολυτα ενα και μονο επαγγελμα. Οι απανταχου εισπρακτορες υποκλινονται με σεβασμο.

Λιγο-λιγο... σε μισο λεπτο εφυγα

Η εικονα ειναι η εξης: ο ελληνα(ρα)ς οδηγος που εχει παρκαρει καπου παρανομα, ενω περιμενει α) το γιο του απο το φροντιστηριο, β) τη γυναικα του που ψωνιζει σε παρακειμενο μαναβη, γ) την γκομενα του που ακομα δεν εχει αρχισει να βαφεται.
Συνοδευεται απο νευρικο συρσιμο του αντιχειρα πανω στον δεικτη (ενδειξη:"μισο λεπτο"), και ο μονος λογος που οι υπολοιποι τον ανεχονται ειναι επειδη συχνα βρισκονται και αυτοι στην ιδια θεση.

Μα που ειναι επιτελους το κρατος;!

Για καποιο περιεργο λογο μια μεγαλη μεριδα πολιτων πιστευει πως, οταν κατι ασχημο συμβαινει, το κρατος (θα πρεπει να) μπαινει σε ενα τηλεφωνικο θαλαμο, πεταει απο πανω του το βαρυ γραφειοκρατικο του κουστουμι και, με την κοκκινη στολη με το Κ στο στηθος, ορμα εγκαιρα για να σωσει τους ανημπορους πολιτες. Ετσι, οταν καθυστερει εξανιστανται, αγνοωντας δυστυχως οτι το κρατος την εχει πεσει προ πολλου για υπνο, κρεμωντας το παραπλανητικο "επιστρεφω αμεσως" εξω απο το γραφειο του.

Να σου πω εγω τι πρεπει να γινει

Η πεποιθηση οτι αυτος εχει την λυση για ολα τα προβληματα αλλα δεν του δινουν (το ποιοι ειναι λιγακι θολο) την ευκαιρια να τα τακτοποιησει ολα, ειναι το αγαπημενο σπορ του μεσου νεοελληνα. Ξεκινωντας με το απαραμιλλο "κανε με για μια μερα πρωθυπουργο κα θα δεις.." αναλυει με ανατριχιαστικη ακριβεια την ιδανικη κοινωνικη και πολιτικη προοπτικη. Κια οταν τελειωσει, σε ρωταει "σε πειραζει να παρουμε και το γκομενακι αν πηγαινει προς Παγκρατι;" και πριν προλαβεις να απαντησεις, εχει κατεβασει ηδη το τζαμι του συνοδηγου.

Ξερεις ποιος ειμαι εγω, ρε;

Φραση-φετιχ. Αυτος στον οποιο απευθυνεται δεν εχει σαφως κανενα λογο να ξερει ποιος ειναι αυτος ρε, ωστοσο εκεινος που την εκστομιζει καταφερνει με αυτον τον τροπο να εκτιναξει το κυρος του σε τεραστια υψη ή τουλαχιστον ετσι νομιζει. Εννοειται βεβαια οτι οποιος λεει την φραση αυτη και την εννοει ειναι αναμφιβολα για πολλες φαπες.

Οχι, αγαπη μου, δεν ειναι αυτο που νομιζεις

Κατα σατανικη συμπτωση, ειναι παντα αυτο ακριβως που η αγαπη νομιζει. Εδω που τα λεμε, αφου σε τσακωσε να δαγκωνεις τις ρωγες της αδερφης της, τουλαχιστον βρες κι εσυ κατι πιο πρωτοτυπο να πεις, οπως "Αγαπη μου, το ηξερες οτι το βασικο εξαγωγιμο προιον της Νορβηγιας ειναι ο μπακαλιαρος;" Απαντα στον αιφνιαδιασμο με αιφνιδιασμο και ποτε δεν ξερεις.

Παρ'το ολο δεξια. Δεξια, κυρα μου, δεν ξερεις που ειναι το δεξια;

Χρονος: εορταστικο 3ημερο-μαζικη εξοδος εκδρομεων
Τοπος: οποιοδηποτε φερι-μποουτ
Προσωπα: α) ο παρκαδορος του καραβιου β) η φοβισμενη νεα οδηγος
Η παγκοσμια εμβελειας ευγενεια των τυπων που σε βοηθανε (;) να παρκαρεις στα πλοια εχει κατα καιρους προξενησει ισχυρα σοκ, οδηγωντας σε αδοξο τελος την οδηγικη καριερα ατομων που αποτυγχανουν ετσι κι αλλιως να παρκαρους στην στερια, ποσο μαλλον στην θαλασσα.

Ρ

αυτο ειναι μονο για μενα και τον Μακη, συγγνωμη για του υπολοιπους

Σαν χαρτινος πυργος κατερρευσε..

Θα πρεπει καποιος να εκβιαζει τα δελτια ειδησεων στην χρηση αυτης της εισαγωγης (ισως κολομβιανοι λαθρεμποροι φρασεων) γιατι οτιδηποτε γκρεμιζεται, απο ουρανοξυστη στο Κεντακι μεχρι αποθηκη στα Ανω Λιοσια, το κανει σαν χαρτινος πυργος.Αν μαλιστα το κανει "παρασερνοντας στον θανατο..." ειναι πολυ καλυτερα για ολους, εκτος ισως απο αυτους που ειναι αντικειμενο του "παρασενοντας",

Τι σφυρα(ς) ρε καραγκιοζη;

Ρητορικο ερωτημα που απευθυνεται οχι βεβαια σε τροχονομο, αλλα σε διαιτητη, κατα προτιμηση ποδοσφαιρικου αγωνα. Πιθανοτατα ο καραγκιοζης να σφυριζει αυτο ακριβως που πρεπει, αυτος ομως δεν πρεπει να αποθαρρυνει τον αξιοπρεπη φιλαθλο απο το να μπινελικωσει χοντρα τον διαιτητη, βλεποντας στο προσωπο του τον βασικο υποπτο για το γεγονος οτι η γυναικα του τον βαραει και ο γιος του παρατησε το σχολειο και μαλλον δεν εχει "επιπεφυγκυτιδα" οπως ισχυριζεται.

Υψηλαντης Αλεξανδρος (1752-1828)

Στρατιωτικος και επαναστατης, ηγετης της Φιλικης Εταιρειας στην τελευταια φαση της και αρχηγος της ελληνικης επαναστασης του 1821.

Φειμ-στορυ

Ισχυρο παρασιτοκτονο που χρησιμοποιηθηκε στις αρχες του αιωνα και εξαφανισε εκατομμυρια ειδη εντομων απο τα νοικυρια. Δυστυχως, η αλογιστη χρηση του ειχε απροβλεπτες συνεπειες στις μελλοντικες γεννιες καθως μεχρι και σημερα γενιουνται παιδια που ζουνε ζωες αλλων ανθρωπων και ονειρευονται οτι ολος ο κοσμος παρακολουθει και ενδιαφερεται για την καθημερινη τους ζωη.

Χαμηλωστε τα επιτελους αυτα τα ουρλιαχτα

Τα θερμα μου συγχαρητηρια στους γειτονες μου που , υστερα απο τοσα χρονια, αντεχουν ακομα να φωναζουν φρασεις οπως οι παραπανω, μαζεμενοι κατω απο το μπαλκονι μου. Ειμαι πεποισμενος οτι στην πραγματικοτητα γουσταρουν, αλλα πρεπει να κρατησουν τα προσχηματα. Γιατι, εδω που τα λεμε, μεσηλιξ νοικυρα με μπικουτι στο κεφαλι και τον "Τηλεθεατη" παραμασχαλα κα να ακουει Tool, παραειναι αντικομφορμιστικο για να το αντεξει η συγχρονη ελληνικη κοινωνια.

Ψαχνω τοση ωρα να βρω μια φραση απο αυτο το καταραμενο γραμμα αλλα τιποτα..

Ωπα το βρηκα! ... μπα αυτο το ειχα ξαναγραψει δεν λεει..

The will to death is what keeps me alive

And have you seen how the cars when they pass..
They come your way
Then they're speeding away
Coming to you and then going away..
But for them nothings changed.

Lift your skinny fists..

..like antennas to heaven

Οταν τα λογια ειναι περιττα.. ερχονται οι gybe!

Godspeed You Black Emperor: the return

click to enlarge





ps. η αναμονη λενε οτι παντα σε καλο βγαινει, για να δουμε ..

Ένας μαλάκας δεν μπορεί να είναι Έλλην.

Στην κορφή του πολυώροφου κτιρίου της «Φάρος Ασφαλιστικής», σκαρφαλωμένος -στην οπωσδήποτε κακόγουστη από κάθε πλευρά- απομίμηση φάρου που κοσμεί την οροφή αυτού του μεγαλόπρεπου τερατουργήματος, μπορούσε κανείς να διακρίνει αμυδρά έναν άνθρωπο. Από κάτω είχε μαζευτεί το γνωστό πλήθος χαβαλεριάρηδων συνανθρώπων μας που πάντα σ' αυτές τις περιπτώσεις φωνάζει «Πέσε, πέσε» και αλλά τέτοια ωραία. Ένας κύριος φώναξε διπλά μου: «Πέσε ρε, γιατί δεν πέφτεις;» Τον ρώτησα: «Τι είναι αυτός;» «Ένας Πολωνός είναι, τώρα, το είπαν τα νέα». Ξαναρώτησα: «Τι θέλει;» «Τι να θέλει, μωρέ, ο μαλάκας; Λεφτά, γκόμενες..» Πετάχτηκε ένας άλλος, σαν τον πρώτο αλλά πιο βλάκας: «Έχει, λέει, ψυχολογικά προβλήματα» Ξανά ο πρώτος «σοφός»: «Ναρκωτικά παίρνει τον ξέρω, εδώ στην πλατεία είναι κάθε μέρα και πρεζώνεται» Ρώτησα: «Καλά, και που τον βλέπεις εκεί πάνω;» «Τον βλέπω, σου λέω, τον ξέρω. Κάλο-Πολωνοί, τι θέλουν δηλαδή, να τους στήσουμε και κάλο;» Ένας τρίτος, εφάμιλλος των προηγούμενων επενέβη για να πει και αυτός την ωραία του άποψη: «Κι εγώ δεν έχω λεφτά, αλλά δεν κάνω τον καραγκιόζη στις ταράτσες». Ο δεύτερος φωστήρας έβγαλε συμπέρασμα: «Γόμησε τον μωρέ, αφού σου λέει είναι πρεζάκιας». Η όλη αυτή συζήτηση δεν μου άρεσε πολύ, γι’ αυτό αναγκάστηκα να φύγω. Περπάτησα, γρήγορα, χωρίς άγχος, μακριά απ’ αυτούς. Σπίτι. Άλλαξα πουκάμισο. Τηλεόραση. Αυτό είναι το κάλο με τα ΜΜΕ. Έχεις άμεση πληροφόρηση. Συνήθως λάθος αλλά άμεση. Έτσι κι άδω. Στην αρχή είπαν ότι είναι Πολωνός, μετά Πολωνός με ελληνική υπηκοότητα, μετά Πολωνό-Έλληνας, μετά Έλληνα-Πολωνός. Τελικά ήταν Έλληνας με την βούλα. Δεν ξέρω εσάς, αλλά έμενα αυτό μου την δίνει. Που δεν μπορεί, δηλαδή, να είναι Έλλην ο περίεργος, ο ασυνήθιστος, ο «ανώμαλος». Πρέπει να είναι ξένος με κέρατα και ουρά ντε και καλά. Ένας μαλάκας δεν μπορεί να είναι Ελλην. Για το αντίστροφο δεν ξέρω.